Typisch voor Amsterdam was dat de vaste bruggen zogenaamde oorgaten hadden.

Dit waren openingen midden in de brug, afgedekt door twee houten klappen, die schuin tegenover elkaar stonden.
Aan de uiteinden bevond zich een naar buiten opwaarts gebogen ijzer.
Door goed manoeuvreren voer een schipper met rechtopstaande mast hier tegen aan.
Daardoor werden de brugklappen omhoog gedrukt.

De oorgaten bespaarden de scheepvaart veel tijd. Wie ze heeft uitgevonden, is onbekend.
Wel weten we dat twee beroemde Amsterdammers de vinding in 1596 perfectioneerden.
Dat waren de stadstimmerman Hendrick Staets en de architect Hendrick de Keyser.

Ongevallen

Het varen door de oorgaten gaf aanleiding tot veel ongevallen.
Voetgangers werden door de masten geramd of struikelden over de klappen.
Het stadsbestuur beval daarom schippers voor het passeren tweemaal luid te roepen 'omme te verhoeden datter nijemand en verongevalle int deur schieten van denzelven schepen'.