Eigenaren en bewoners
<1621
Lakenhandelaar Jan Martsz. (15xx-1621) is wellicht de eerste eigenaar van het erf aan de Prinsengracht. Hij verkoopt het erf in 1620 aan zijn schoonzoon Jan Gerritsz. Hooft.
1620
Jan Gerritsz. Hooft is geboren omstreeks 1584. Hij trouwde in 1606 of 1607 met Marretje Jansdr. Zij was een dochter van de lakenkoper Jan Martsz. In 1609 kocht Hooft een huis op
het Singel buiten de Haarlemmerpoort. In 1629 is hij benoemd als directeur van de Levantse handel, die voornamelijk op Venetië en de kust van Turkije handelde. Zijn vermogen werd
in 1631 geschat op fl. 70.000. Hij overleed in 1644.
1622
Hendrik Biermans, een zijdereder, werd op een onbekend moment eigenaar van het erf. In 1622 verkocht Biermans evenwel een erf van 70 voet, negen duim breed en achter 70 voet,
zeven duim met een achterwoninkje aan Claes Dircksz. Zijn buren worden Claes Pietersz, houtkoper, aan de zuidzijde en Jacob Jansz., kistenmaker, aan de noordzijde.
1622
Claes Dircksz. van Oossaen, was van beroep waagdrager. Claes was volgens de verkoopakte uit 1622 ook de eigenaar van het daarachter gelegen erf aan de Keizersgracht.
1645
Scheepstimmergezel Claes Dircksz kocht op 10 januari 1645 huis en erf tegenover de Noorderkerk (het huidige nummer 23) voor 4.850 gulden.
1647
Bewoners zijn Jacob Claesz. en Marcus Jansz., een pasteibakker. Zij betalen een jaarlijkse huur van 165 gulden.
Jacob Claesz zou de zoon van Claes Dircksz. kunnen zijn, maar dat wordt niet duidelijk.
Marcus Jansz. was in 1613 getrouwd met Lijsbet Tonisz. of Egberts, mogelijk de patroniemen van respectievelijk haar vader en moeder.
De volgende eigenaar is Claes Dircksz. Haring van Oossaenen, waarschijnlijk door vererving. Hij was koopman, 24 jaar oud, en op 15 juni 1663 getrouwd met de 28-jarige Giertje Jacobs
Hoogsaet (ca 1635-1705) van de Haarlemmerdijk. Hij was de zoon van Dirck Arisz van Oossaen, koopman op Scandinavië, wonende op de Nieuwzijds Achterburgwal, nu Spuistraat. In 1669
en 1670 is Claes Dircksz. Haring met Hendrik Roeters, schepen, koopman en brandewijnbrander, betrokken als bevrachter bij de walvisvaart op Groenland. Hij laat in de laatste jaar
ook zout uit Nantes in Frankrijk naar Amsterdam halen.
Claes Dircksz. Haring van Oossaenen overleed ongeveer 1681 en zijn weduwe werd eigenaar van de Onkelboer. Zij stierf in 1705 waarna hun zoon Nicolaes (1671-?) het pand verwierf.
1710
Claes Dircksz. (Nicolaes) Haring, trouwt in 1709 in Abcoude met de 30-jarige Maria Fruyt. Deze houtkoper verkocht het pand met “de Onkelboer in de gevel” aan zijn tante,
Giertje Dircks Oossaan, op 9 mei 1710 voor 9.000 gulden.
Giertje Dircks was in 1688 getrouwd met de stuurman Johannes of Jan Subbing(h) uit Buiksloot. Johannes Subbing woonde bij zijn huwelijk op de Brouwersgracht en maakt meerdere
reizen voor de VOC naar Batavia. Bij een van de reizen zal hij bij een scheepsramp omkomen. Giertje overleed in 1711 en wordt vanaf de Prinsengracht begraven. De erfgenamen
verkopen het pand op 15 september 1730 voor 15.600 gulden aan Jan Bitter.
1730
Jan Bitter was
suppoost van de Weeskamer, een stedelijke instelling die het geld van de wezen beheerde tot zij volwassen waren. Hij trouwde in 1721 op 25-jarige leeftijd met de
30-jarige Elisabeth Boursse. Hij kocht het pand met de Onkelboer in de gevel in 1730. Het was blijkbaar bedoeld voor de verhuur, want in 1742 woonde Abraham van Theenen, een
koopman in het pand. Van Theenen was getrouwd met Elisabeth Blok.
Een inpandige verbouwing dateert waarschijnlijk uit deze periode, toen veel grachtenpanden met een achterhuis werden uitgebreid. Of Bitter of Van Theenen is de opdrachtgever van
het schoorsteenstuk in de achterkamer, met de typische kenmerken van de Rococo (ca 1730-1740).
Uit het Kohier van de Personeele Quotisatie, een inkomstenbelasting die werd ingevoerd rond 1740 om de oorlog met Oostenrijk en Frankrijk te financieren, blijkt dat Van Theenen een
dienstbode heeft en 460 gulden huur per jaar betaalt.
Jan Bitter stierf in 1759. Hij woonde op de Keizersgracht bij de Leliegracht. Zijn weduwe woonde bij haar dood in 1768 op de Keizersgracht bij de Wolvenstraat.
1769
Op 22 februari 1769 is het pand verkocht. De gevelsteen met “de Onkelboer” was misschien verdwenen, want er werd geen melding meer van gemaakt in de koopakte.
Hendrik Gleuwink (1706-1779) was een beschuit- of koekbakker uit Reda (Pommeren). In 1734 werd hij poorter en trouwde met de 30-jarige Delia Beuvink (?-1758) uit Goor. Bij een
grote verkoop van tuinbeelden, groepen en vazen op het kasteel Keukenhof in 1746 lijkt Gleuwink in opdracht van een Amsterdamse liefhebber te handelen zoals uit het
verkoopverslag blijkt:
“No 6: Een uijtmuntend fraai kindje, verbeeldende een jonge Bachus, door Alexander van Papenhoven, hoog circa 3voet, op een pedestal van 3 voet” “Deze
40-jarige Hendrik Gleuwink koopt nog meer beelden, de nummers 12, 21, 26, 30, 45 en 46. Bij 30 en 46 wordt "Amsterdam" aan zijn naam toegevoegd. Dit kan geen ander zijn dan de
vrij eenvoudige, eerzame koekenbakker Hendrik Gleuwink, die blijkens het kohier van 1742 in de Vijzelstraat woonde (wijk 58, verpondingsnummer 4390), gequalificeerd was in het
zoutpakhuis en getaxeerd werd op een inkomen van 1.000 gulden. Waarschijnlijk heeft hij slechts voor een derde als stroman gediend.”
Het echtpaar Gleuwink verhuisde na 1742 van de Vijzelstraat naar de zuidzijde van de Lindengracht, in het pand ‘Lands Welvaren’, met een aangrenzende beschuitbakkerij. De bakkerij
was gelegen bij de Zaterdagse Brug. In 1794 kocht zijn zoon Gerrit de beschuitbakkerij met de achterliggende huisjes weer terug.
Delia Beuvink stierf in 1758. In 1760 hertrouwde Hendrik Gleuwink met Grietje Harms en trok bij haar in op de Haarlemmerdijk bij de Oranjestraat. Hij kocht het pand op de
Prinsengracht in 1769 van de weduwe Bitter, maar het was mogelijk bedoeld voor zijn kinderen of voor de verhuur, want hij kocht in hetzelfde jaar ook een pand op de Haarlemmerdijk.
Grietje Harms stierf in 1774. Hendrik overleed in 1779 en werd, evenals zijn eerste vrouw, begraven in de Noorderkerk.
Ca.1796
Zijn zoon Gerrit Gleuwink (1740-1811) was in 1763 getrouwd met Anna van Sas. In 1790 trouwde hij met Suzanne Charron. Hij woonde toen op de Haarlemmerstraat bij de Eenhoornsluis.
In 1796 woonde Gerrit op de Prinsengracht.
Op 3 mei 1797 werd Gleuwink genomineerd voor de municipaliteit, de voorloper van de gemeenteraad. Hij zal voorgedragen zijn door de wijkvergadering en wellicht overlegd hebben met
Daniel Arbman, zijn buurman, die zeer actief was in de politiek en in 1795 en een rapport samenstelde voor de burgemeesters. Er volgden nieuwe benoemingen op 19 januari 1798 en de
strijdbare Gleuwink kreeg een zetel. Na zes weken, op 15 maart, moesten de radicale leden hun zetel al weer opgeven.
Een jaar na het overlijden van Gleuwink wordt op 17 mei 1812 in zijn huis een kostbare boedel geveild bestaande uit meubels, spiegels, tapijten, schilderijen, prenten, kristal,
porselein, serviezen en juwelen.
_m3161k.webp)
