Naamgeving: De haringbuis is een bekend scheepstype dat in de Middeleeuwen werd ontwikkeld. Het scheepsmodel werd zowel gebruikt als vissersboot op zee, als voor de koopvaardijvaart. De haringbuis was een breed en groot kielschip, met veel laadruimte. Vissers gebruikten deze scheepssoort om haring mee te vangen. Het dek van haringbuizen was groot en breed, zodat de vissers de gevangen haring konden bewerken. Het ruim van het schip bood plaats aan ongeveer veertien tot twintig opvarenden. En natuurlijk was er in het ruim veel plek om vaten haring, pekel en de benodigde visnetten (drijfnetten die in jargon ‘vleet’ worden genoemd) op te slaan.

Naam: Waterwoningen
Adres: Haringbuisdijk 2-36
Architect: Architectenbureau Marlies Rohmer
Bouwtijd: 2011
Opdracht: Ontwikkelingscombinatie Waterbuurt West

In de Waterbuurt zijn in een hoge stedelijke dichtheid 75 drijvende woningen en dijkwoningen gebouwd in de sociale huursector en goedkope en dure koopsector. Bij de verkaveling van de waterwoningen langs de steigers is gevarieerd in onderlinge afstanden en oriëntatie. Tussen de drijvende woningen is veel ruimte voor bootjes. De dijkwoningen aan de rand van het bassin staan deels op poten en hangen over de dijk. Door deze uitwerking sluiten ze goed aan bij de op betonnen bakken gebouwde drijvende woningen. De betonnen bak zakt een halve verdiepingshoogte in het water. Op de bak is een lichte houtskeletbouw geplaatst die met glas en kunststof schroten is afgewerkt. De bewoner kan zo zelf bepalen aan welke kant hij uitzicht of privacy wil hebben. Een uitbreiding middels een vooraf ontworpen aanbouwpakket behoort tot de mogelijkheden. De waterwoningen zijn in drie verschillende typen ontwikkeld, de solo is een woning op een bak, de duo bestaat uit een geschakelde woning op een bak en de trio herbergt drie sociale huurwoningen op een bak. De plattegronden zijn in grote lijnen vrij in te delen. De betonnen bakken zijn aan palen tegen de steigers afgemeerd.