Willem en Adriaen van Loon kopen in 1664 twee dubbele erven aan de Herengracht met bijbehorende erven aan de Reguliersdwarsstraat. In 1667 worden er twee identieke huizen op de grond gebouwd en door loting wordt bepaald wie waar komt te wonen.
Willem van Loon (1122) wordt zodoende de bewoner van 497. Willem van Loon is schepen van Amsterdam, in 1686 burgemeester en getrouwd
met
Catharina Hunthum. Haar zuster Cornelia Hunthum trouwde met Adriaen van Loon en kwam op Herengracht 499 te wonen.
Het huis is 14,9 meter breed en uitgevoerd met een kroonlijst met driehoekig fronton. De dubbele stoep is in 1837 verwijderd waarbij een nieuwe pui is gemaakt. Een verdere verbouwing vindt plaats in 1885.
Tijdens de restauratiewerkzaamheden in 1994 aan het 19de-eeuwse interieur van de voorkamer, gemaakt in 1869 in neo-Lodewijk XIV-stijl, werd ontdekt dat het cassettenplafond 17de-eeuws was.
Bij het wegkrabben van de verf kwam een 17de-eeuwse schildering op de planken tevoorschijn. Een nieuw probleem deed zich voor: mag een origineel interieur worden afgebroken om een ouder interieur te herstellen?
Er werd voor gekozen om in de 19de-eeuwse kamer als het ware een venster te maken op de 17de eeuw: het plafond werd in het zicht gebracht.
Bewoners:
In de 18e eeuw woonde hier onder andere
Petronella Calkoen (1680-1753),zuster van Maria Calkoen van Herengracht 495,
in 1717 getrouwd met advocaat Jean Fontaine (1682-1731). Zij is als langstlevende van het gezin van 4 personen bij testament de stichtster van het Fontainehofje (Nederlands-Hervormd).
Hiervoor wordt f. 118000,-- afgezonderd en een hofje gesticht aan de Keizersgracht. Het Fontainehofje biedt in eerste instantie woonruimte aan alleenstaand oud-personeel van de familie, wellicht dus ook aan haar vijf dienstboden.
Executeur testamentair is een neef Jan Calkoen (1694-1768) die kennelijk eigenaar wordt van het pand.
Jan Calkoen is zevenvoudig burgemeester van Amsterdam. Van hem wordt geschreven "door sijn ongevijnsde burgertrant van leeven en gedrag zeer bemint" maar verder "goed, maar sonder verstant".
Een volgende bewoner is Engelbert van Berckel. De anti-stadhouder en anti-Engels georiënteerde Van Berckel was de eerste pensionaris van Amsterdam in 1774. Hij was steun en toeverlaat van de Amerikaanse revolutionairen.
Een in 1778 door hem gesloten geheim handelsverdrag met een Amerikaanse delegatie leidde tot de vierde Engelse oorlog.
Engelbert van Berckel ontvangt hier de Amerikaanse ambassadeur en latere president
John Adams.
Omstreeks 1780 wordt het huis betrokken door Abraham Calkoen (1729-1796) getrouwd met Agnes Catharina Bicker en daarna door hun zoon mr.Nicolaas Calkoen (1753-1817).
In 1817 wordt het huis door de familie Calkoen verkocht aan
Françoise Gilles die op Herengracht 495 woont.
In 1885 wordt het huis gekocht door Pieter van Eeghen die op Herengracht 489 woont. Hij laat een deel van het interieur opnieuw decoreren.
Mevrouw Henriette van Eeghen-Heldring getrouwd met zoon Christiaan Pieter (1880-1968, bankier) van Pieter van Eeghen (bankier) woont er tot 1980.
Hun dochter
Isabelle Henriette van Eeghen (1913-1996) is van 1944 werkzaam bij het Gemeentearchief (Stadsarchief) Amsterdam als adjunct-archivaris na het behalen van haar doctoraal in geschiedenis in 1937 en promoveren in 1941.
Van haar hand verschenen ruim 1000 studies over Amsterdam, waarvan een groot aantal bij het genootschap Amstelodamum.
In 1985 werd het pand gerestaureerd en in 1990 werd de bel-etage ingericht als KattenKabinet door de financier Bob Meijer, ter nagedachtenis aan zijn rode kater John Pierpont Morgan (1966-1983).
Het museum heeft vijf stijlkamers en een stijltuin met tuinhuis die nog steeds doorloopt tot aan de Reguliersdwarsstraat.
_m3984k.webp)
_m3983k.webp)
